U bent van harte welkom op de volgende fractievergaderingen in het Stadhuis:
9 januari, 20 februari, 26 maart, 14 mei, 4 juni, 27 augustus, 24 september en 26 november.
Al deze vergaderingen beginnen om 19.30 in de grote zaal op de 1e verdieping van het stadhuis.
Daarnaast zijn er nog meer vergaderingen gepland in een kleine zaal, ook openbaar natuurlijk. Die data vind u in de wekelijkse nieuwsbrief van de POV. De nieuwsbrief ontvangen? geef u op bij: info@povlissingen.nl
De verkiezingen voor de gemeenteraad van 16 maart hebben voor de POV een stevige winst opgeleverd: De huidige 2 zetels worden er 3! In aantal stemmen steeg de POV naar de derde plaats met 50% méér stemmen dan in 2018. En dat, terwijl de opkomst een stuk lager was. Als we kijken naar de delen van de gemeente moeten we in Souburg alleen de PSR voor ons laten als grootste partij, en in de rest van de gemeente de LPV. Die partij leverde onverwacht een zetel in.
Naast de POV was er uitsluitend winst voor de oppositiepartij PvdA ( nu 3 zetels) en nieuwkomer Forum (1 zetel) .
Deze dagen vinden er gesprekken plaats om te kijken welke partijen een coalitie kunnen en willen vormen. Dat daarin een rol is weg gelegd voor de partijen die gegroeid zijn én meer dan 1 zetel hebben ligt voor de hand.
Wij zijn als POV heel blij met dit resultaat en spreken onze dank uit naar iedereen die ons gesteund heeft, door helpen bij de campagne, door zaken voor ons ter beschikking te stellen, door ons bij te staan bij de verspreiding van ruim 9.000 flyers en natuurlijk door op ons te stemmen!
De POV neemt dit resultaat mee in de komende coalitie vorming en wij willen zo veel mogelijk van onze plannen uitgevoerd zien!
Als u dat wil blijven volgen dan raden we u aan zich op te geven voor de nieuwsbrief die wij regelmatig laten uitkomen: hierin altijd het laatste nieuws over de Vlissingse politiek, de agenda’s en uitleg over onze standpunten. Aanmelden kan eenvoudig door u op te geven via info@povlissingen.nl . De nieuwsbrief is gratis uiteraard, maar u kunt al lid worden van de POV voor € 25,00 per jaar. Dan mist u niets, wordt u uitgenodigd voor alle vergaderingen én bepaald u mee de koers van de partij.
U bent van harte welkom!
MOTIE VREEMD AAN DE ORDE VAN DE DAG
| Betreft: huisvesting tijdelijke arbeidsmigranten |
| Onderwerp: Beëindiging lopende procedure. |
| De raad van de gemeente Vlissingen in vergadering bijeen op 27 januari 2022; In aanmerking nemende: Dat de raad in april 2019 ingestemd heeft met de door het college opgestelde visie over de complexgewijze huisvesting van tijdelijke arbeidsmigranten;Dat in dat besluit nadrukkelijk niet is opgenomen de volgende drie parameters: hoeveelheid bedden dat gerealiseerd wordt, het aantal complexen dat wordt gerealiseerd, de plaatsen waar nu de drie complexen zijn voorzien, noch het tot nu toe gevolgde proces;Dat in de visie nadrukkelijk de indruk is gewekt dat complexen in woongebieden niet groter zullen worden dan 5% van het aantal inwoners (van het gebied) met een maximum van 100 bedden;Dat als gevolg van de gekozen vorm zoals “tijdelijkheid” de omwonenden van de voorziene complexen, maar ook andere belanghebbenden weliswaar mogen meespreken, maar géén enkele wettelijke basis hebben om hun belangen te verdedigen;Géén van de ontwikkelende partijen tijdig een plan heeft ingediend, ook niet nadat hiertoe uitstel was verleend; |
| Overwegende dat: De Gemeenteraad een besluit heeft genomen waarbij onder meer de overlast van arbeidsmigranten een belangrijke factor is geweest;Dat aan geen enkele eis die door het college aan de plannen zijn gesteld zoals draagvlak, ladder duurzame verstedelijking en flankerend beleid is voldaan terwijl de termijn daartoe al meer dan een halfjaar is verstreken;Verder uitstel van besluitvorming betekent dat de omwonenden nog langer in onzekerheid over de leefbaarheid van hun directe woonomgeving blijven verkeren en zich dus onaanvaardbaar en onnodig langdurig in hun woonomgeving bedreigd voelen;Inwoners van onze gemeente recht hebben op duidelijkheid en waarborgen op de leefbaarheid in hun woonomgeving en dat voorwaarden en afspraken worden gerespecteerd; |
| Spreekt zich uit als volgt: Draagt het college op om de drie ondernemende partijen mede te delen dat hun initiatieven niet (langer) in behandeling zullen worden genomen omdat men niet tijdig aan alle voorwaarden heeft voldaan;Te onderzoeken of een modulair complex, uit te breiden naar behoefte, gerealiseerd kan worden aan de Oostelijke Bermweg en het resultaat van dat onderzoek voor te leggen aan de raad; En gaat over tot de orde van de dag. |
| Raadsfractie POV |
LIJST 7
Manifest, Actiepunten & Kandidatenlijst
Gemeenteraadsverkiezingen maart 2022.
Bij de POV telt u écht mee!
Leefbaar,Veilig, Bereikbaar & Zeker.
Ook nieuwsgierig naar wat de POV allemaal van plan is in Vlissingen?
Klik hier en ons programma opent zich vanzelf.
ZITTEN WE TE WACHTEN OP EEN EBI IN RITTHEM?
Als compensatie voor het cancelen van de Marinierskazerne in Vlissingen ging Dhr. Wientjes driftig op zoek naar alternatieven: en ja hoor, Justitie wilde al een extra EBI bouwen: een Extra Beveiligde Inrichting. Men had plannen voor vestiging elders in het land, maar okay, als bestuurlijk Zeeland zo graag wil, dan krijgen ze een gevangenis. Voor Den Haag maakte het niet uit in kosten, en sloeg hiermee twee vliegen in één klap: compensatie geregeld én voor hetzelfde geld een EBI. Aan de Zeeuwse bevolking is dit overigens niet gevraagd, Middelburg maakt wel uit waar we in Vlissingen blij mee zijn.
Nu is dit iets anders dan het centrum voor bestrijding van de criminaliteit: het zogenaamde “Law Delta” (in het Engels, anders klinkt het niet). De vestiging van zo’n centrum in Vlissingen kan je alleen maar toejuichen, daar werken mensen met een goede opleiding en betekent hoogwaardige werkgelegenheid. Dus prima, wat de POV betreft, doen.
Maar die EBI dan? Nou, daar moet je niet blij mee zijn. Want daar zitten nogal wat neveneffecten aan vast: Er gaat een stevige invloed, een dreiging zelfs, uit van een EBI op de omgeving. Medewerkers van de EBI in Vught moeten onderduiken, de inrichting zelf wordt nu door militairen bewaakt, en de transporten naar de beveiligde rechtbank in Amsterdam zijn ingewikkeld en risicovol. Voor de bevolking toch ook geen pretje: veel vliegverkeer, tanks in de straten en medewerkers die de feestdagen ondergedoken moeten doorbrengen.
In Vlissingen, Ritthem eigenlijk, is men van plan naast de EBI óók een rechtbank te vestigen. Want dan hoef je niet met de gevangenen over de weg naar Amsterdam. En dat klinkt mooi, en je kunt je voorstellen dat in de toekomst de Rechtspraak via beeldverbindingen ook prima kan, maar áls er een transport met gevaarlijke criminelen door Zeeland gaat, is dat erg kwetsbaar. Want dat moet via de A58, en daar is eigenlijk geen alternatief voor. En de extra werkgelegenheid dan, wat betekent die? Welnu, dat zijn grotendeels (83%) banen voor LBO/MBO opgeleide medewerkers, en daar hebben we in Zeeland geen tekort aan, in tegendeel. Want vergelijkbare banen in de haven of de bouw worden bij gebrek aan Nederlandse mensen veelal ingevuld door Polen, Litouwers en andere buitenlandse arbeidskrachten. Dus op banen van dat niveau zitten we niet te wachten!
De POV is geen voorstander van de komst van de EBI, integendeel. Wij vinden het niet goed voor de directe omgeving, werkt negatief op ons imago en het geeft geen extra werkgelegenheid op terreinen waar we dat hard nodig hebben. Daarbij geeft het nauwelijks een economische spin off: justitie koopt grotendeels haar materialen centraal in. De POV ziet liever activiteiten die aansluiten bij wat de unieke locatie van Vlissingen zo sterk maakt: wellicht haven gebonden, of toeristisch, logistiek? Maar een EBI? Nee, daar zitten we in Vlissingen, Souburg en Ritthem niet op te wachten! Wel is de POV blij met het uitstel. Want dat geeft kans op herbezinning. Niet alleen of überhaupt een EBI in Nederland buiten Vught om nodig is, en die twijfels zijn er, maar ook of die vele miljoenen in Vlissingen niet veel beter besteedt kunnen worden. En het laatste lijkt ons, als lokale partij met de inwoners van Ritthem, Souburg en Vlissingen nauw aan het hart,
HOORT ER EEN VLISSINGSE DESKUNDIGE BIJ DE MONUMENTENCOMMISSIE?
Dat is de vraag die de raadsleden zich moeten stellen. Want het college heeft bij de sollicitatie procedure die afgelopen zomer is gehouden gekozen voor mensen van buitenaf, ver weg dus. Kandidaten uit Vlissingen werden afgepoeierd, en op niet al te fraaie wijze. Zo werd een toegezegd sollicitatiegesprek nooit gehouden en verzuimde men de kandidaten tijdig in te lichten. Want de keuze viel op mensen die zo ver weg wonen, dat iedere vergadering van de commissie al € 1.500,00 aan reistijd- en reiskosten met zich meebrengt nog vóór er ook maar één woord overlegt is….
Om toch de in onze ogen broodnodige lokale kennis in de commissie te krijgen stellen de POV en de SGP voor een Vlissingse commissielid toe te voegen aan de externe deskundigen. En wij hebben daar een prima kandidaat voor. Maar dat zinde het college van B&W niet. Dus stelden wij een amendement voor, een wijziging van het benoemingsbesluit, waarbij wij een Vlissinger aan de te benoemen mensen toevoegden. Dat amendement zou vanavond in de gemeenteraad aan de orde komen, ware het niet dat het college het hele voorstel van de agenda liet halen.
Het voorstel komt nu aan de orde zodra de gemeenteraad weer fysiek kan vergaderen, en dan zou het wel eens na de raadsverkiezingen kunnen zijn. Dan heeft de kiezer ook nog iets in te brengen over dit onderwerp!
Intussen zal het college de 4 buitenstaanders tijdelijk benoemen voor een half jaar. Het is jammer dat men niet inziet dat lokale kennis van restauratie, monumenten en geschiedenis onontbeerlijk is in een commissie die op dit gevoelige terrein een belangrijke stem heeft. De POV zal samen met de SGP er voor blijven ijveren om die lokale kennis toch toe te voegen!
MEMO over de huisvesting van arbeidsmigranten in Vlissingen.
Onlangs werd bekend dat de gemeente Vlissingen op een drietal plaatsen complexen wij (laten) realiseren waar elk ± 350 verblijfplaatsen voor arbeidsmigranten worden gerealiseerd. Dit nadat de Gemeente een inschrijving had georganiseerd waarbij bedrijven zich konden melden met hun plannen voor die huisvesting, en er door het college van B&W keuzes waren gemaakt. De drie gepresenteerde plannen voldoen kennelijk aan de eisen die het college had geformuleerd. De POV kijkt in dit memo naar de volgende aspecten:
Als aanleiding van een en ander wordt gegeven de overlast die arbeidsmigranten veroorzaken in reguliere woonwijken, het niveau van huisvesting in “gewone” huizen en appartementen, gekenmerkt vooral door overbevolking, geluidsoverlast, parkeerdruk etc. Over de noodzaak dit probleem serieus te nemen bestaat geen discussie: over de gekozen oplossing en methode wél.
De procedure.
De Gemeente heeft de inschrijving opengesteld voor bedrijven onder een aantal algemene voorwaarden. Daarbij heeft de Gemeente verzuimd om vestigingsplaatsen aan te wijzen. Vervolgens heeft men de ontvangen inschrijvingen getoetst en daaruit drie projecten gekozen. Die drie projecten zijn feitelijk nu geaccepteerd door het college, terwijl er geen enkele maatschappelijke discussie is geweest over de wenselijkheid, omvang en vestigingsplaats van de projecten. De POV vindt dat de gemeente een verkeerde weg heeft gekozen en zichzelf daarmee in een lastig parket heeft gemanoeuvreerd: Door de keuze van de locaties over te laten aan de drie marktpartijen is die bestuurlijke keuze al voor hen gemaakt: verderop gaan we daar dieper op in. De procedure had, in onze ogen, anders moeten zijn: er had een bestuurlijke keuze gemaakt moet worden voor locatie(s), waarbij inspraak van de bevolking én besluitvorming van de Gemeenteraad een logische gang van zaken was geweest. Vervolgens had men die locaties in de markt kunnen zetten: daarbij meenemend de voorwaarden die vanuit de bevolking en de Gemeenteraad werden aangevoerd. Dat was een procedure geweest die draagvlak had gekend, iets dat er nu ontbreekt. Het college heeft gemeend de bevolking én de Gemeenteraad te kunnen negeren en op eigen oordeel deze plannen te kunnen uitvoeren: een garantie voor tegenstand en een methode die niet past in het huidige politieke klimaat. Het college zegt dat de Gemeenteraad (nog) niet aan de beurt is: dat komt bij de planologische aanpassingen. Maar in de ogen van de POV is dat te laat: die discussie kun je veel beter aan de voorkant voeren!
De locaties:
De gekozen locaties komen niet voort uit besluitvorming door de gemeenteraad, maar uit de koker van de inschrijvende ondernemingen – wellicht met aangeven vanuit de Gemeentelijke organisatie, dat is ons niet bekend.
De locatie aan het spoor in Oost-Souburg lijkt nog het meest op een ad-hoc keuze: het voormalige vuilstortterrein is in gebruik bij een handelaar in vrachtauto’s, en het initiatief voor de realisatie van een complex op dat terrein komt van dezelfde eigenaar-handelaar. Kennelijk levert de huisvesting van arbeidsmigranten meer op dan de verkoop van vrachtauto’s? Van een weloverwogen keuze voor dit terrein is dan ook geen sprake: de locatie is gekozen op beschikbaarheid, niet op enige planologische onderbouwing. Deze voormalige vuilnisbelt is geschikt voor gebruik door bedrijven, en niet voor bewoning.
Locatie 2 aan het Baskensburgplein is ook een keuze die verbazing oproept: eerdere plannen voor dit gebied (tennisbanen) zijn steeds tegen gehouden met de argumentatie dat hier de uitbreiding van bedrijventerrein “Baskensburg” gerealiseerd zou worden, met ontsluiting naar de Sloeweg. Het laatste is een keuze waar de POV zich volledig in kan vinden, als locatie voor arbeidsmigranten zeker niet. Ook hier is een keuze gemaakt door de initiatiefnemers en heeft het College van B&W die overgenomen. Van enige bestuurlijke onderbouwing, evenals oordeels- en besluitvorming door de gemeenteraad is geen sprake. Voor deze locatie is uitbreiding van Baskensburg als bedrijventerrein westelijk van het kanaal, een veel logischere keuze, eventueel met een tennisbanencomplex aansluitend aan de sportvelden Irislaan.
Voor de POV geldt dat wij de invulling met een complex voor arbeidsmigranten op deze locatie niet zullen steunen, er zijn betere invullingen voor dit gebied denkbaar en haalbaar.
Locatie 3 is in Lammerenburg. Een uitgesproken A1 locatie voor woningbouw wordt gebruikt voor het realiseren van een complex voor arbeidsmigranten. Slecht bereikbaar, dicht op andere wijken, een keuze die eigenlijk niet slechter had gekund. Een begrijpelijke keuze gezien vanuit de initiatiefnemers, maar zonder enig draagvlak bij de bevolking, gespeend van iedere logica en planologische onderbouwing. Dit wordt nog versterkt nu blijkt dat er ook een complex gepland wordt voor de huisvesting van gehandicapten, op zich nog acceptabel al zijn ook daar betere locaties voor te vinden. Wij vinden dit een logische plek voor uitbreiding van bestaande woonwijken, en niet voor grootschalige huisvesting van arbeidsmigranten.
Economische haalbaarheid.
Er zijn buitenlandse werknemers in meerdere categorieën: Er zijn buitenlanders die zich hier min of meer permanent vestigen, met hun gezin; er zijn buitenlanders die hier tijdelijk komen werken en hun gezin niet meenemen, er zijn werknemers voor speciale projecten én we kennen seizoenarbeiders. Hoe zijn deze categorieën nu gehuisvest?
De buitenlanders met gezinnen zoeken een vaste woonplek: die huren een huis of appartement en dienen zich gewoon in te schrijven in het bevolkingsregister. Het laatste geldt ook voor buitenlanders die hier langer dan 3 maanden werken maar hun gezin thuislaten: ook die moeten zich hier registreren en worden inwoners van Vlissingen.
De complexen richtten zich feitelijk op de arbeiders die hier projectmatig komen werken, seizoenarbeiders en in de marge op arbeiders zinder gezin.
In het huidige circuit van woningen die, al dan niet met vergunning, worden gebruikt voor de huisvesting van buitenlandse werknemers worden bedragen betaald voor huisvesting incl. energie e.d. van 85 tot 115 Euro p.p. per week incl. gas, water, elektra & schoonmaak.
Dat betekent een opbrengst p.p.p.d. die gemaximaliseerd is op 12 tot 16 euro per dag all-in. De investering per complex bedraagt rond de 4 miljoen Euro. Wij zijn geen rekenmeesters, dat laten we graag aan anderen over. Duidelijk is wél dat de voorgenomen exploitanten harde eisen moeten stellen aan de Gemeente om de huidige situatie sterk in te perken, omdat anders geen rendabel exploitatie mogelijk lijkt. Het lijkt het er op dat de economische haalbaarheid vooral afhangt van de maatregelen die de gemeente Vlissingen neemt om huisvesting buiten de complexen te bemoeilijken c.q. op hetzelfde kostenniveau te krijgen. Dat is een smalle basis voor drie complexen, die vooral geschikt lijken voor seizoenarbeiders en project gerelateerde specialisten uit het buitenland.
Het is een reëel scenario dat de de drie complexen niet rendabel zullen zijn en er gekeken wordt naar een andere invulling. Voor de hand ligt dan massale opvang van asielzoekers, iets dat in Vlissingen niet past.
De belangen.
Twee van de drie ontwikkelaars zijn al spelers in het terrein van de arbeidershuisvesting, de derde switcht van de handel in vrachtauto’s naar huisvesting. Hun belangen zijn gelegen in het behalen van rendement, op enigerlei wijze. De POV vindt het prima dat ondernemers kansen zien en aangrijpen, de POV vindt daarbij wél dat het gemeentebestuur de kaders moet stellen. De positie van de drie ontwikkelaars is dus duidelijk.
Als het gaat om de arbeidsmigranten zelf, dan ligt hun belang in een zo aangenaam mogelijke huisvesting tegen de laagst mogelijke prijs. In andere gemeentes worden vakantieparken ingezet waarbij de kosten per gehuisveste migrant rond de 35 Euro per week ligt. Een grote rol maar vaak erg diffuus, wordt hierbij gespeeld door de werkgevers & uitzendbureaus. In de meeste gevallen huren zij locaties in en brengen daar hun werknemers onder. Dat dit heeft geleid tot ernstige misstanden staat buiten kijf, daar zijn voorbeelden genoeg van. Ook hun belang is een zo laag mogelijke prijs voor de huisvesting, verder laat men zich aan het maatschappelijk belang niets gelegen liggen: klachten worden genegeerd, regels overschreden en op maningen wordt niet gereageerd. Duidelijk is dat voor de Vlissingse politiek er feitelijk maar twee belangen gelden: dat van de bestaande bewoner en dat van de Gemeente. Omdat het gemeentelijk belang toch ondergeschikt moet zijn aan dat van de inwoners, zij vormen immers de gemeente, geeft de POV voorrang aan de belangen van de inwoners van Vlissingen. Dat zijn niet alleen de omwonenden van de geplande projecten: de inwoners die nu ernstige overlast ondervinden van de huidige situatie verdienen meer dan ooit nu onze aandacht. Maar de belangen lopen in ieder geval parallel als het gaat om het voorkomen c.q. verminderen van de overlast, het woongenot, de uitstraling van buurten, de waarde van woningbezit en de veiligheid in de woonomgeving. En daarmee is voor de POV de norm bepaald: wat er ook gebeurt: de overlast in de oudere wijken moet stoppen, rond de geplande locaties mag geen overlast optreden, (verkeers) veiligheid moet zijn gewaarborgd, het woonklimaat in de oudere wijken moet drastisch omhoog én het woonklimaat elders mag niet worden aangetast. Dat zijn de belangen, en daaraan moeten we toetsen.
Wat dan wel?
Het begint met duidelijkheid, een helder en logisch beleid en een strakke handhaving daarvan. Het gebruik van woningen en appartementen voor gebruik door arbeidsmigranten zonder gezin is feitelijk een oneigenlijk gebruik: als je dat al wilt toestaan, dan altijd in beperkte mate in een straat of wijk, met een beperkt aantal bewoners, registratie van die bewoners, een vergunningstelsel dat persoonlijk is en niet verhandelbaar, minimale eisen aan de uitrusting en inrichting van de woning. Door de verblijfsbelasting op te leggen financiert de handhaving zichzelf. Woningen die niet vergund zijn worden gesloten en verzegeld: oneigenlijk gebruik wordt niet getolereerd. Dat geldt ook voor onderverhuur van (sociale) huurwoningen. Misbruik wordt gestraft, bij overtredingen worden vergunningen ingetrokken. (De POV heeft eerder hier publicatie over geschreven). Tijdelijk verblijf op deze wijze is overzichtelijk, duidelijk en te handhaven. Dit beleid moet worden samengevoegd met het beleid voor toeristisch gebruik van reguliere woningen: verhuur is niet toegestaan én gebruik als vakantiewoning voor woningen onder de 300.000 Euro WOZ-waarde ook niet.
Er moet een duidelijke link worden gelegd in de gemeentelijke administratie tussen het woning -areaal en de basisadministratie: daaruit blijkt dan welke woningen niemand woont.
In een wooncomplex voor arbeidsmigranten is vooral plek voor mensen die hier projectmatig te werk worden gesteld en seizoenarbeiders. Die groep is niet uit op integratie: zij komen en verblijven hier tijdelijk. Omdat de integratie geen issue is, is de vestigingsplek ook minder relevant. Slechts een goede bereikbaarheid is van belang. En omdat er ook nogal wat wordt aan- en afgereden met deze mensen in de avond en nacht, is ligging buiten de woonwijken feitelijk het beste.
Dat betekent dat in Vlissingen er een uitstekende locatie is op het oude terrein van de PSD, oostelijk van de spoorlijn, op het terrein waar eerder de marinierskazerne was gepland, meer dan voldoende ruimte daar. Twee locaties die vrij zijn, geen overlast veroorzaken, snel bereikbaar zijn via de A58 en dus bij uitstek geschikt voor een complex met arbeidsmigranten.
Let op: we leven niet op een eiland:
Moeilijk maken in Vlissingen betekent uitwijk naar andere Gemeentes, of meer illegaliteit. Deze handelwijze van het college betekent dat besluiten altijd onder druk doorgeduwd moeten worden, er wordt niet uitgegaan van een draagvlak. En dat is precies wat er wél zou moeten gebeuren: zoek draagvlak bij de bevolking, bij de ondernemers én bij de gemeenteraad. Pas dan kun je bestuurlijk tot goede oplossingen komen, dus niet via het conflictmodel maar door overleg. Fractie
Hier het enigszins arrogante antwoord vanuit het gemeentebestuur:
Geachte fractie,
Wij beantwoorden uw vragen over de spanning op de woningmarkt, permanente bewoning en 2e
woningen als volgt.
Wij zijn het met u eens dat er geen eenduidige oplossing is voor het vermijden of wegwerken van
spanning op de woningmarkt. Deze spanning wordt door tal van maatschappelijke ontwikkelingen
en invloeden opgewekt, aangejaagd of versneld.